WIECZÓR CORAZ  BLIŻEJ

Każdy wieczór

Zjawia się ukradkiem

– Takie sobie

Zwykłe

Dnia zwieńczenie

– Jeszcze dyszy

Tym pośpiechem,

Jeszcze pachnie

Tempem życia,

Życia smakiem

I zmęczeniem.

Każdy wieczór

Zna te ścieżki

I te dróżki,

Dziury w płocie,

Który sami budujemy,

Aby złowić

– Choć na chwilkę,

Łyk malutki

Ciszy srebrnej,

Zamieszanej

W nocne cienie.

Nadszedł wieczór

– Tak, ukradkiem,

Pomalutku

– Spłynął wieczór

Tą, miękkością skrzydeł

– Ćmą zabłysnął,

W świetle lampy

Na mym biurku

– W ciszy

– W cieniach

– Bliżej,

Coraz bliżej.