ROZMOWY PRZY STARYM KASZTANIE

Spacer alejką szmerów,

szeptów

– Jeszcze nieśmiały

nieba błękit

– Chłodny poranek

– Jak balonik

nad głową

wabi pomarańczą

poranny,

zamyślony  Księżyc

– Ponad kasztanem starym stanął

i coś tam sobie

cicho mruczą

– Słowo po słowie,

blask

i lśnienie

– Jak pajęczynka

srebrna nutka

i to wiosenne

zapatrzenie

Szepty poranne,

szmer rozmowy

Skrzypnięcie – słowo

Pąk nabrzmiały – spojrzenie

Pąków wśród gałązek pierwsze

deszczowe ucztowanie

– Dźwięki  i palców zagubienie

pośród klawiszy czarno białych

Jest już wiosennie

– Czujesz ?

– Czuję

– Pamiętasz?

– Wczoraj pamiętałem

wszystkie kolejne tańca kroki,

    kolory,

        wzory,

             ptasie trele,

      wiatr – nagle ciepły,

dziewczyn włosy bez czapek

– wiatrem zaplatane,

aromat ,

     zapach,

          smak powietrza

              i

kolorowe tulipany.