Słowa i słówka

Poezja i proza – Strona autorska

 

Smutki, smuteczki

 

SMUTKI  SMUTECZKI…..

 

Przysiadł smutek

Na skraju drogi

– Twarz swą podparł

Zwiniętą dłonią

– Łowi wzrokiem

Chmur zamieszanie

Ponad łąką

Brzęków zielonych,

Ponad

Dawno przekwitłą

Akacją,

Ponad lasu

Zamgloną czupryną

– Siedzi smutek

Na skraju drogi

– Ktoś go zgubił

– Komuś zaginął

 

Ktoś – bez smutku,

Z dymiącą głową

– Z tym uśmiechem

Na  warg

Kąciku,

Maszeruje,

Dzierżąc nad sobą

Plakat,

Sztandar

Małych zachwytów

Chwil codziennych,

Słonecznych

I szarych

– Każda przecież

Ma miejsce,

Porę,

Świtów rześkich,

Ptaków porannych

I pachnących maciejką

Wieczorów,

Wszystkich westchnień,

Wspomnień palących

– Tych płomyków

Słów

Oraz myśli,

Dłoni ciepła

– Gdzieś wędrujących,

Spojrzeń oczu

– Nagle

Tak bliskich

 

Przysiadł smutek

Na skraju drogi

– Siedzi,

Duma

– Może

Nad Nami,

A właściciel

– O zgubę

– Stratny,

Spaceruje ,

  Między

    Palcami.

 

Brak komentarzy to “Smutki, smuteczki”

Komentarze zostały wyłączone.

Leave a Reply