CHOCHOŁKI ANIOŁKI

Chochołki Aniołki

– Pod płotkiem,

Przy drodze,

Bosymi stopami,

W parującej deszczem

Ziemi

– Rozbawione,

Aż z mlasków

I deptań

Przez palce

– Razem z ziemią,

Przeciskają

Wiersze.

Chochołki Aniołki

– Jeziora chabrowe,

Oczu swoich,

Wlepiły

– Ledwie,  ponad zboża

Kwiatem polnym

Wystając,

Zamyślonym szczęściem,

Hen  – w niebo !

Zasłuchane,

I tak zadziwione.

Chochołki Aniołki

– Już tylko

Wspomnieniem

W mgieł koronki

Wtulone

– Tak jeszcze zaspane,

Nocy skrajem,

Z cieniami ,

Wędrują

Po ścianach,

W starej lampy naftowej

Płomieniu

Rozchwiane