PTASZKI

Poranny spacer. Bujna trawa, chłód niosący w sobie wspomnienie minionej nocy, Grey, z nosem przy ziemi, krąży systematycznie po całym trawniku.

Jego ogon –  to zresztą osobny temat, porusza się w tempie wyznaczanym przez atrakcyjność, wywąchiwanych, informacji. Nagle –  zatrzymanie w pół ruchu. Nieruchomieje, prawie pokazowo, z jedną łapą uniesioną w górę, pochylony

i skierowany całym ciałem w jednym frapującym kierunku.

Otworzyłem szerzej, nieco jeszcze zaspane oczy. Naprzód – to właśnie słowo pojawiło się nieco machinalnie.  Podobnie jak w opowiadaniach myśliwskich byłem właśnie świadkiem typowej psiej stójki wystawiającej – co?

Oczywiście – ptaszki!….